Όταν ανθίζει η πασχαλιά
σε μέρη αγαπημένα
κόψε μανούλα δυο κλωνιά
και στείλε τα στα ξένα.

Γιατί δε βγαίνει ανθός εδώ
γιορτή πια δεν γνωρίζω
κι μ’ ‘ένα δάκρυ μου καυτό
τη ξένη γη ποτίζω.

Δεν βλέπω άστρο φωτεινό
σοκάκια ασβεστωμένα
μονάχα γκρίζο ουρανό
και σπίτια παγωμένα.

Γιατί δε βγαίνει ανθός εδώ
γιορτή πια δεν γνωρίζω
κι μ’ ‘ένα δάκρυ μου καυτό
τη ξένη γη ποτίζω.