Γλυκειά Σταμπούλ στα σκοτεινά σου τα σοκάκια
τα δειλινά φωτιά μ' ανάβουν σαν περνώ
κατάμαυρα ματάκια και τρεμά χειλάκια
δειλά διαβαίνουν κι άλλοτε προσμένουν με κρυφό καημό.

Κι εγώ ξενιτεμένος δίχως άλλο
κρύβω τον πόνο μου μες την καρδιά.
Γλυκιά Σταμπούλ στα σκοτεινά σου τα σοκάκια
αχ, ας πεθάνω αφού ζήσω μία μόλις μου βραδιά.

Δε λησμονώ γλυκιά μου Σταμπούλ
τα μαγικά σου δειλινά
οι κοπελιές σου μου πήραν το μυαλό.

Πως λαχταρώ τα φλογισμένα
τα ηδονικά τους χείλη
που σκορπίζουν τη χαρά.

Πως λαχταρώ δυο μαύρα μάτια
που σκορπίζουν γύρω γλύκα
μου 'χουν πάρει την καρδιά.