Σαν βράχος Τσιριγώτικος
στο χωρισμό θ’ αντέχω
μ’ αυτά σου τα καμώματα
είναι σαν να μη σ’ έχω.

Σε αγαπάω μα και να φύγεις
δεν θα βγω και ζημιωμένη,
στο κάτω κάτω δεν είσαι Ελλάδα
που ποτέ της δεν πεθαίνει.

Σαν της Πεντέλης μάρμαρο
στον χρόνο θα βαστάω
εγώ δεν παραδίνομαι
κι ούτε παρακαλάω.

Σε αγαπάω μα και να φύγεις
δεν θα βγω και ζημιωμένη,
στο κάτω κάτω δεν είσαι Ελλάδα
που ποτέ της δεν πεθαίνει.