Τρέχουμε, τρέχουμε κι αγωνιούμε
μέσα στην έρημο που λέγεται ζωή.
Τρέχουμε, τρέχουμε και προσπαθούμε
για να κερδίσουμε εσένανε ζωή.

Μια ζωή υπομονή
μα που θα πάει, που θα πάει, που θα βγει.
Μια ζωή υπομονή
και ο κόσμος, κόσμος, κόσμος πάει θα χαθεί.

Τρέχουμε, τρέχουμε κι αγωνιούμε
κι είναι τα μάτια μας δυο πίκρες, δυο πληγές.
Τρέχουμε, τρέχουμε κι αναζητούμε
χαρές που χάθηκαν στο σήμερα στο χθες.

Μια ζωή υπομονή
μα που θα πάει, που θα πάει, που θα βγει.
Μια ζωή υπομονή
και ο κόσμος, κόσμος, κόσμος πάει θα χαθεί.