Μέσα απ’ τα γράμματα που μου ‘χεις γράψει
βρήκα το πρώτο και το διαβάζω,
χιλιάδες λέξεις που μου ‘χουν κάψει
αυτά τα μάτια σαν το κοιτάζω.

Κι όλο ρωτάω την εαυτό μου τι να ζητούσες,
αν μ’ αγαπούσες, αν μ’ αγαπούσες.
Την τόση αγάπη που σου ‘χα δώσει δεν θα πετούσες
δεν θα μπορούσες, αν μ’ αγαπούσες.

Δες ζωγράφιζες στην άσπρη κόλα
βρώμικο ψέμα θα το φωνάξω,
φωτιά θ’ ανάψω να ρίξω όλα
τα γράμματα σου και δεν θα κλάψω.

Κι όλο ρωτάω την εαυτό μου τι να ζητούσες,
αν μ’ αγαπούσες, αν μ’ αγαπούσες.
Την τόση αγάπη που σου ‘χα δώσει δεν θα πετούσες
δεν θα μπορούσες, αν μ’ αγαπούσες.