Με τα δόντια να κρατάει το θυμό του
απ’ τα μάτια του να κρέμονται τα χρόνια.
Ήρθαν δύσκολοι καιροί μεσ’ το μυαλό του
σε μια κίνηση έχασε όλα του τα πιόνια.

Η Βασίλισσα στα μαύρα πλησιάζει,
του γελάει με τα χείλη της κομμάτια.
Ένα ψέμα ανοίγει και τον αγκαλιάζει
Και του δίνει δυο φιλιά στα δυο του μάτια

Τον φυσάει και σκορπάει το άρωμά του,
τον χαϊδεύει και τα χρώματά του σβήνει.
Τον τρυπάει με την γλώσσα στην καρδιά του
Κι όλες του τις αναμνήσεις του τις πίνει

Μαύρος έρωτας τον παίδευε όλη νύχτα,
ότι ξόδεψε τα μάζεψε αιώνες.
Το πρωί μια ευχή κρατούσε μες στα νύχια,
να μην έρθουν οι επόμενοι χειμώνες.