Θα θρηνήσουμε μια μέρα
για τους αγγέλους που αφήσαμε νεκρούς,
για τα στοιχειά που δεν εξημερώσαμε
και βάλαμε φωτιές να λυτρωθούμε.
θα θρηνήσουμε μια μέρα
που υπολογίσαμε λάθος
τις ζωές των ανθρώπων,
που μάθαμε να φυλαγόμαστε απ’ το θεριό,
μα όταν ήρθε η ώρα
πρώτοι εμείς απλώσαμε το χέρι
-αδύνατον ν’ αντισταθείς στο δάγκωμα-
θα θρηνήσουμε μια μέρα
για τις αμήχανες σιωπές
που απλώναμε μπουγάδα μες στο καθάριο φως
κι ας ξέβαφε η γλώσσα μας αλήθεια.
θα θρηνήσουμε μια μέρα
για κείνο τ’ όνειρο που δεν εκλάβαμε σωστά.
Οι πηγές στερεύουν!
Οι άνθρωποι μένουν;