Κάθε μέρα στις εφτά
σηκώνομαι και φεύγω για τη δουλειά
δεσμώτης της ρουτίνας.
Στους δρόμους ένας πανικός
το πόσο είσαι ωραίος, ιδανικός,
δεσμώτης της Αθήνας.

Πίσω μου ρέμα μπρος γκρεμός
γύρω μου γίνεται χαμός,
τραγουδάω σε τρελούς
για της πόλης τα blues.

Οι νόμοι κι η πολιτική
βρώμα και δυσωδία
και στη τιβί σε πιάνει αηδία.

Η τσέπη άδεια από λεφτά
μα η καρδιά γεμάτη
όλοι μαζί σε μια τρελή πορεία.

Πίσω μου ρέμα μπρος γκρεμός
γύρω μου γίνεται χαμός,
τραγουδάω σε τρελούς
για της πόλης τα blues.