Ανεμοστρόβιλος η αγάπη
και μας επέταξε ψηλά
εκεί που δε μας φτάνει μάτι
εκεί που η πίκρα είναι φευγάτη
και μόνο η καρδιά μιλά

Εσύ με έμαθες ν’ ανθίζω
και τ’ άρωμά μου να σκορπώ
να χάνομαι όταν σ’ αγγίζω
στα χείλη σου να συλλαβίζω
κάθε στιγμή πως σ’ αγαπώ

Ανεμοστρόβιλος το πάθος
χωρίς αρχή και τελειωμό
Είσαι το πιο σωστό μου λάθος
της κάθε σκέψης μου το βάθος
το αχ στον αναστεναγμό

Ανεμοστρόβιλος η αγάπη
μας πήγε στ’ ουρανού την άκρη