α΄
Τόσες ψυχές που πήρες στο λαιμό σου
βάρος ασήκωτο, πρόσεχε μη βουλιάξεις.
β΄
Με τόσα μυστικά, τόσα μεγάλα ψέματα
ας είμαι εγώ τουλάχιστον το πιο μεγάλο.
γ΄
Έπεα πτερόεντα, λόγια του αέρα, δηλαδή
μα πόσο χάιδευαν γλυκά τ’ αυτιά, τι απαλά!