Σε μαραμένους κήπους
περιπλανώμενοι παλιάτσοι
γυρεύουν αποκούμπι.

Αφήνουν πίσω τους
σταγόνες αίμα και ντροπή
μη χάσουν το δρόμο να επιστρέψουν.

Πετούν σχοινί να κατεβάσουν
τ' ασημί του φεγγαριού
να λάμψει ο τόπος.

Κόκκινη κηλίδα κατάστηθα
τόσο αχόρταγο φως
στη γη των αρχαγγέλων.

Να με θάψεις με τα μάτια ανοιχτά
να αναπνέω.