|
Στίχοι: Ζωή Γκαϊδατζη
Μουσική: Αμελοποίητα
Κάθε τόσο στο Μετρό
η αλητοπαρέα εμφανίζεται
από το πουθενά.
Οι πόρτες
-ξαπλωτές γκιλοτίνεςπετυχαίνουν
την άκρη από ένα στρίφωμα
ή μία ψυχή
μα ποτέ αυτούς τους μάγκες.
Γέρνουν
ο ένας πάνω στον άλλο
σ' ένα τυχαίο ζεϊμπέκικο
και γλυτώνουν την τελευταία στιγμή
στην στροφή του αέρα.
Χασμουρητά και κινητά
κολλημένα σε μυαλά
πολεμούν την ανεμελιά τους.
Η κακογραμμένη αναγγελία των σταθμών
τους παγώνει για λίγο.
Τότε
οι βρισιές ενός γέρου που χήρεψε
ή το άρωμα
μιας χοντρής πολυλογούς
τους δίνει πάλι θάρρος.
Ξαναγγαλιάζονται
και δώστου πάλι
τεμπέλικο σεργιάνι.
Κάθε τόσο στα βαγόνια
ένα ανάριο κουβάρι μαλλιά ανθρώπων
κλωθογυρίζει για Αιώνες.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 229 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|