Κατοίκησα τη λύπη
σ’ όλες τις εποχές
μα τούτη του καλοκαιριού
στα όρια με φέρνει

στα χέρια της
κρατά
χίμαιρες διψασμένες
κι όλο πηγαινοέρχεται
τα έπιπλα μετακινεί
και τις προθήκες
ξεσκονίζει

για να φυλάξει
τ’ αλαζονικά
τα πορφυρά
του Αυγούστου
τα φεγγάρια