Την καίει την βάτα είπανε στη μάνα μου για μένα
κι όταν της είπα γιατί κλαις μου απάντησε κρεμμύδια,
μα όταν έκλαιγα σκυφτός στην άκρη του σχολείου
λούγκρα, συκιά με φώναζαν και πέταγαν σκουπίδια.

Ανάβεις κόκκινο το φλας και φτάνεις ως εμένα
ρωτάς να μάθεις πόσο πάει, τριάντα σου απαντάω.
Να μη σε δουν ανησυχείς την πόρτα σαν ανοίγεις
γυμνός, φτηνός με άρπαξες, στα χέρια σου πονάω.

Βάτος καιόμενη στην έρημο, στη μέση της Συγγρού
μισός γυναίκα, μισός κάτι που δεν μπόρεσα να ζήσω
κι έχω στο νου μου δυο καρφιά, κουβέντες του γιατρού
κομμένο φύλλο ο ανδρισμός και δεν γυρίζεις πίσω.

Και εσύ κυρία που κοιτάς, τον άντρα σου γνωρίζω
μα και τον γιο σου σύντομα σαν σπίρτο θα ανάψω
κι άμα γεράσω θα μετρώ τους ξένους που 'χω πάρει
μόνο στον έρωτα χρωστώ φουστάνι να του ράψω.

Βάτος καιόμενη στην έρημο, στη μέση της Συγγρού
μισός γυναίκα, μισός κάτι που δεν μπόρεσα να ζήσω
κι έχω στο νου μου δυο καρφιά, κουβέντες του γιατρού
κομμένο φύλλο ο ανδρισμός και δεν γυρίζεις πίσω.