Μοναχοπαίδι σου είμαι μέρα
κι είπες πρωί πρωί πως μ' αγαπάς
Τύλιξες γύρω απ' τον φόβο μου
ένα μικρό σου ρόδο
Και ως το βράδυ όλο το μύριζα κρυφά
πιο ένοχος από παιδί
που μπαίνει απρόσκλητο
στον κόσμο των μεγάλων.