Κατά στοίχον , ευμάρεια .
Και απόλαυση των λουομένων
στους αρμούς των κανόνων.

Κατά μέτωπον, σύγκριση.
Και ασκοί του Αιόλου
πεπτωκότων δακρύων.

Κατά στίχον προώθηση
των νοημάτων «εμπάργκο».

Κατά τύπον , η ελευθερία.
Η ουσία της , δέσμευση.

Ενεργώ άρα cogitο,
Cogitο άρα υπάρχω.

Τα ομοίως χιαστί διαγράφονται.
Ενεργώ και υπάρχω αποσυντίθενται.
Δεν αγαπήθηκαν σωστά οι λέξεις.