Είσαι ένα σύννεφο που τρέχει
κι εγώ μια έρημος στη γη
ήρθες και μ’ άγγιξες για λίγο
σαν ανοιξιάτικη βροχή.

Τώρα ο αγέρας που φυσάει
σε παίρνει και για αλλού σε πάει
κι εγώ σαν πρώτα μονάχη θα ‘μαι
να περιμένω και να θυμάμαι.

Ήσουνα μέσα στο χειμώνα
μια ξαφνική καλοκαιριά
ήρθες και ζέστανες για λίγο
την παγωμένη μου καρδιά.

Τώρα ο αγέρας που φυσάει
σε παίρνει και για αλλού σε πάει
κι εγώ σαν πρώτα μονάχη θα ‘μαι
να περιμένω και να θυμάμαι.