Φλογάτα φλάμπουρα οι καρδιές,
τα μπράτσα ατσάλι,
τα μάτια ολάνοιχτα στο φως!
κι αυτή η ασίγαστη κραυγή, η μεγάλη:
Ζήτω ο Λαός! Ζήτω ο Λαός!
Κι αυξαίνει η ανθρωπομάζα κι όλο αυξαίνει,
σαν ποταμός που ασπέδιστος ορμά,
κι όλη η Ελλάδα μαζί του αναστημένη
πηγαίνει εκεί που αυτός την οδηγά.
Κόσμους γκρεμίζει κι άλλους κόσμους χτίζει,
κάθε σκλαβιάς καταλυτής.
Δικαιοσύνη! Λευτεριά! το σύνθημά του.
Τα πάντα ξεπερνάει τ' ανάστημά του.
Ανοίχτε να περάσει ο νικητής.