Και δε χτυπάει το τηλέφωνο
λες και το έχουνε κομμένο
κι όλο με παίρνει το παράπονο
που δε σ’ακούω και πεθαίνω

Πού να είσαι που πλαγιάζεις
σ’αγαπάω πού φωνάζεις
σ’αγαπάω πού φωνάζεις
και ξεχνάς
Κι αν το λες και το πιστεύεις
από μένα τι γυρεύεις
από μένα τι γυρεύεις
με πονάς με πονάς
Και δε χτυπάει το τηλέφωνο

Και δε χτυπάει το τηλέφωνο
λες και μετρά την αντοχή μου
κι εγώ κρατάω την ανάσα μου
να μην τρομάξω τη σιωπή μου

Πού να είσαι που πλαγιάζεις
σ’αγαπάω πού φωνάζεις
σ’αγαπάω πού φωνάζεις
και ξεχνάς
Κι αν το λες και το πιστεύεις
από μένα τι γυρεύεις
από μένα τι γυρεύεις
με πονάς με πονάς
Και δε χτυπάει το τηλέφωνο