Πάει καιρός που είμαστε χώρια
κι εγώ εδώ στη μοναξιά
έχω ελπίδες να γυρίσεις
στη ματωμένη μου καρδιά
Έχουν χαθεί τα περιθώρια
κι εσύ δεν νοιάζεσαι τρελή
αφού γελάς στη στεναχώρια
είσαι στον έρωτα πληγή

Μα εγώ ακόμα σ’αγαπάω
όσο κι αν πλήρωσα
αυτό δε με πειράζει
όσο κι αν έκλαψα
αυτό δε με τρομάζει
μόνο που λείπεις
και χώρια σου δεν ζω

Μα εγώ ακόμα σ’αγαπάω
όσο κι αν πλήρωσα
αυτό δε με πειράζει
όσο κι αν έκλαψα
αυτό δε με τρομάζει
μόνο που λείπεις
και χώρια σου δεν ζω

Πάει καιρός που είμαστε χώρια
και δε μιλάω για χωρισμό
κρύβω απ’τους φίλους την αλήθεια
μες στον τρελό εγωϊσμό
Εσύ μιλάς για την αγάπη
χωρίς να νοιάζεσαι γι’αυτή
παίζεις παράξενα παιχνίδια
άνεμος είσαι στη βροχή

Μα εγώ ακόμα σ’αγαπάω
όσο κι αν πλήρωσα
αυτό δε με πειράζει
όσο κι αν έκλαψα
αυτό δε με τρομάζει
μόνο που λείπεις
και χώρια σου δεν ζω

Μα εγώ ακόμα σ’αγαπάω
όσο κι αν πλήρωσα
αυτό δε με πειράζει
όσο κι αν έκλαψα
αυτό δε με τρομάζει
μόνο που λείπεις
και χώρια σου δεν ζω
που ακόμα σ’ αγαπώ
που ακόμα σ’ αγαπώ