Ήθελες πάντα ένα όνειρο μεγάλο
που να χωράς μονάχα εσύ και τίποτ` άλλο
κι αντί σημείου επαφής έψαχνες νύχτες να κρυφτείς
κι έφυγα δίχως μια στιγμή να τ` αναβάλλω

Για σένα είχα μια ζωή μόνο να χάσω
και το `χα ρίξει στο κρασί για να ξεχάσω΄
Τώρα φοβάμει τη στιγμή που θα σε θυμηθώ
μην ξαναπέσω στο κρασί και μη σε λυπηθώ.

Νόμιζες πάντα πως ποτέ δεν θα τολμήσω
απέναντί σου να σταθώ, να σου μιλήσω
αυτό το `ζησα ως εδώ, δεν θέλω να το ξαναδώ
μες στη ζωή μου που ξανά θα την κερδίσω.