Το φυλακτό μου, που φοράω στο λαιμό
Εκείνο ξέρει ότι φυλάει έναν τρελό
Τις νύχτες που με χάνεις η που χάνομαι
Δε χάνω δε κερδίζω μόνο αισθάνομαι

Να πάψω τη φθορά μου δε μπορώ
Περπάτησα σε δρόμους επικίνδυνους
Φοβήθηκα και φόβισα ξανά
Η τρέλα μου τους τρέμει τους ακίνδυνους


Κισμέτ δικό μου
Παιδί του δρόμου
Άστεγος μόνος
Πρόσφυγα κλώνος
Στα δύσκολα σου
Θα ‘μαι πάντα εκεί
Ξεφτίλα για μένα η φυγή


Το σύνορο μου, που αφήνω ανοικτό
Εύκολα κλείνω, όποτε θέλω να κλειστώ
Τις μέρες που μου δίνουν, η που δίνομαι
Σε αρώματα και γεύσεις παραδίνομαι