Τους εχθρούς μου τους ήξερα
και φυλαγόμουνα μα εσένα σε πίστευα,
σε εμπιστευόμουνα, γι αυτό τίποτα,
τίποτα, τίποτα δε φοβόμουνα.

Ένιωσα στην πλάτη καρφωμένο ένα μαχαίρι
δεν ήτανε από εχθρό μα απ’ το δικό σου χέρι.
Ένιωσα το βλέμμα σου να με τρυπάει σα σφαίρα
και να σβήνω λίγο λίγο μέρα με τη μέρα.

Πρόδωσες τα όνειρα που έκανα για σένα
όλες οι αλήθειες σου ένα μεγάλο ψέμα,
μια πληγή χαραγμένη στο σώμα μου
το ένοχό σου βλέμμα

Ένιωσα στην πλάτη καρφωμένο ένα μαχαίρι
δεν ήτανε από εχθρό μα απ’ το δικό σου χέρι.
Ένιωσα το βλέμμα σου να με τρυπάει σα σφαίρα
και να σβήνω λίγο λίγο μέρα με τη μέρα.