Λες «αυγή» και βυθίζεσαι στην
υποτροπή του σκότους
Λες «χρυσάφι» και αντιλαμβάνεσαι την
υπεραξία της ευτέλειας
Λες «πατρίδα» και πιάνεις τα παράσιτα
των ναρκοθετήσεων
Λες «ξένος» και ακούς τους χειροτέχνες
των συρματοπλεγμάτων
Λες «αποδοχή» και ο άνεμος φέρνει τον
πανικό της στάχτης στα μαλλιά σου
Λες «μέλλον» και ακούς αγχέμαχο
βηματισμό στο σαλόνι σου
Λες «ειρήνη» κι εννοούν το διάνυσμα
της συνωμοσίας.
Απωλέσαμε το αναστάσιμο
παράστημα του λόγου.