Κι αυτό, για να υμνήσω μια σου μπούκλα, Πρίγκηπα
Πάνω στο οδόστρωμα και στις βεράντες των σπιτιών
στις γυάλινες κατασκευές της προκυμαίας, έβλεπα
τη θάλασσα των καστανών μαλλιών να γίνεται ατμός
μέσα σε παραδείσιους κήπους. Όλα για σένα
από μαλακό κερί και τέφρα


Κι όμως, καθώς βυθίζω μέσα τους τα δάκτυλα, δε φτάνω
πουθενά. Σαν το μικρό παιδί που μεγαλώνει
άξαφνα. Χάνει προνόμια και σκληρά παιχνίδια. Αφήνεται
σε δισκοθήκες και σε μπαρ. Πεθαίνοντας
πάνω σε φύλλα φθινοπωρινά τρέφεται αλόγιστα
με παραισθησιογόνα