Μ' έχεις, μ’ έχεις και με βασανίζεις,
μ' έχεις, μ’ έχεις και με τυραννάς.
Ίσως, ίσως θέλεις να μ’ αφήσεις
αχ, δεν μ’ αγαπάς.

Πες μου, πες μου τι σου έχω κάνει
μήπως, μήπως άλλον αγαπάς.
Κι ότι θυσίες έκανα για σένα
αχ, τώρα τις ξεχνάς.

Φύγε, φύγε θα το μετανιώσεις
κι όπου και όπου με αυτόν κι αν πας.
Θα ‘ρθει, βρε θα ‘ρθει, αχ θα ‘ρθει
η μέρα που θα κλάψεις και θα με ζητάς.