Πως τα κατάφερες, πως τα ‘χεις κάνει
και λίγο λίγο μ’ έχεις τρελάνει.
Μ’ άλλον μοιράζεσαι ένοχα βράδια
κι εγώ μαζεύω τ’ απομεινάρια.

Ας είναι κι έτσι, θα σ’ αγαπάω
χώρια σου δεν μπορώ και ας πονάω.
Ας είναι κι έτσι, χτύπα, αντέχω
φτάνει στο πλάι μου πάντα να σ’ έχω.
Ας είναι κι έτσι, ας είναι κι έτσι.

Την έχεις δίπορτο την αγκαλιά σου
μεθάει άλλος με τα φιλιά σου.
Με την ανάσα σου άλλον ζεσταίνεις
μαζί μου παίζεις και με τρελαίνεις.

Ας είναι κι έτσι, θα σ’ αγαπάω
χώρια σου δεν μπορώ και ας πονάω.
Ας είναι κι έτσι, χτύπα, αντέχω
φτάνει στο πλάι μου πάντα να σ’ έχω.