Βροχή τα δάκρυα βροχή
όταν μου είπες το πρωί
πως θα φύγεις μακριά μου
δεν αντέχεις

Εγώ σε ρώταγα γιατί
τι σου ’χω κάνει πες μου τι
ψάχνεις νομίζω αφορμή
πες μου τι έχεις

Κάποια άλλη στη ζωή σου
μήπως μπήκε ξαφνικά
θέλεις να’ναι αυτή μαζί σου
κι εσύ φεύγεις βιαστικά
κλείνεις πίσω σου μια πόρτα
που δε σου’φταιξε ποτέ
η ζωή είναι δική σου
όμως μη μου πεις ποτέ
συγγνώμη

Δε θα σου πω ευχαριστώ
γιατί με πρόδωσες γι’αυτό
έφυγες από μένα
δίχως λόγο

Όμως νομίζω κάπου εκεί
όταν θα φύγεις κι απ’αυτή
θα μείνεις μόνος στη ζωή
θα τυρρανιέσαι

Κάποια άλλη στη ζωή σου
μήπως μπήκε ξαφνικά
θέλεις να’ναι αυτή μαζί σου
κι εσύ φεύγεις βιαστικά
κλείνεις πίσω σου μια πόρτα
που δε σου’φταιξε ποτέ
η ζωή είναι δική σου
όμως μη μου πεις ποτέ
συγγνώμη