Θα σας μιλήσω κάποτε για τον αγαπημένο
σύντροφο των παιδικών μου χρόνων που
ονομαζόταν Bobby Sands
μαζί διασχίζαμε άφοβα τους πιο σκοτεινούς
δρόμους, μαζεύαμε από τη λιωμένη άσφαλτο
κάλυκες, διασκεδάζαμε χτίζοντας πύργους
από πλαστικές σφαίρες
Bobby Sands, εγώ ορκίστηκα να σε θυμάμαι
για πάντα· δέκα χρονών ήμασταν μόνο
κι εσύ ήδη έλιωνες έλιωνες
έλιωνες σαν φτωχό κεράκι τυλιγμένος
στην κουβέρτα σου.