Έτσι θα φύγεις;
Κατάμονος θα περάσεις τον Αχέροντα
χωρίς μια χρυσή λίρα να πληρώσεις τον Βαρκάρη;

Άνοιξε τα μάτια σου για μια στιγμή
ζήσε την ευδαιμονία της μέρας,
θα ‘ναι το δώρο σου για όλους εμάς.
Τον δρόμο που απομένει ως τον τάφο
μαζί μας να περπατήσεις.

Το φως γλυκά το πρόσωπο σου ακουμπά
το νιώθεις κι ας μη το λες.
Ο χρόνος τρέχει.

Μια ανεπαίσθητη δοξαστική νηνεμία
γύρω σου, του αιώνιου,
που κανείς δεν την αφαίρεσε
ούτε που τόλμησε να την αγγίξει.

Καλό σου ταξίδι.