Ερημος είναι ο δρόμος λες και πάγωσε ο χρόνος,
μόνοι, άνθρωποι μόνοι.
'Εξω οι απάνθρωποι νόμοι.
Πως αλλάξαν' οι καιροί και που ν' ανάψω ένα κερί
για να φανεί μια όαση κλείσ' την τηλεόραση.

Το δικό μου αφεντικό απ'την γη στον ουρανό
'Εναν έστειλε Υιό κι αγκαλιάζει το λεπρό.

Φεύγει της ζωής το πλοίο, θέλω να σου πω αντίο
μα δεν με αφήνουν, φαντάσου,
τέτοια στιγμή μακριά σου.
Πως αλλάξαν' οι καιροί και που ν' ανάψω ένα κερί
για να φανεί μια όαση κλείσ' την τηλεόραση.

Το δικό μου αφεντικό απ'την γη στον ουρανό
'Εναν έστειλε Υιό κι αγκαλιάζει το λεπρό.