Αργεί να φέρει το κύμα
τον ήχο
όμως κι εδώ ζωή είναι
Αν και σκισμένα τα πρωινά
χαμηλό το κατώφλι
Αντέχει κανείς
αφήνει να πέσουν τα φύλλα
θ’ αφήσει αργότερα
και τους καρπούς
Γυμνό κι ελαφρύ
το δέντρο ανεμπόδιστο ακούει
όπως αξίζει ν’ ακουστεί
το τραγούδι