Πώς να μπορούσα να ‘φτιαχνα
τον ουρανό καθρέφτη,
να έβλεπα που τριγυρνάς
και που τα βράδια σου περνάς,
να ‘βλεπα κάθε βήμα σου
τι κάνεις και που πας.

Με τρώει η ζήλια, με ζώνουν φίδια
ότι φιλάς και άλλα χείλια.
Και ξημερώνω μέσα στον πόνο
κι από τη ζήλεια,
αχ, μη σε χάσω σιγολιώνω.

Πώς να μπορούσα να ‘φτιαχνα
τον ουρανό καθρέφτη.

Πώς να μπορούσα να ‘φτιαχνα
τον ουρανό καθρέφτη,
να έβλεπα αν με γελάς
να μου ‘φευγε πια ο βραχνάς,
να ‘βλεπα κάθε βήμα σου
τι κάνεις και που πας.

Με τρώει η ζήλια, με ζώνουν φίδια
ότι φιλάς και άλλα χείλια.
Και ξημερώνω μέσα στον πόνο
κι από τη ζήλεια,
αχ, μη σε χάσω σιγολιώνω.

Πώς να μπορούσα να ‘φτιαχνα
τον ουρανό καθρέφτη.