Κομμάτια της ζωής μου μετράω που χάνονται
το σκηνικό αλλάζει, το βλέπω, το αισθάνομαι.
Κομμάτια μία αγάπης μετράω που έσπασε
πίσω δεν γυρίζει ο χρόνος που πέρασε.

Φεύγω και μόνος μου
παίρνω τον δρόμο μου
να είσαι ο πόνος μου έχω βαρεθεί.
Τηλέφωνο μην πάρεις να μου πεις
πως σου 'λειψα και θέλεις να με δεις.
Πονάω πολύ και πάλι φταις εσύ
αυτή η πληγή μου πως θα γιατρευτεί.

Στο σώμα μου σημάδια μετράω που άφησες
την νύχτα που μαχαίρι πισώπλατα μου κάρφωσες.
Πως να αγαπήσεις ποτέ σου δεν έμαθες
κομμάτια της καρδιάς μου μετράω που έκαψες.

Φεύγω και μόνος μου
παίρνω τον δρόμο μου
να είσαι ο πόνος μου έχω βαρεθεί.
Τηλέφωνο μην πάρεις να μου πεις
πως σου 'λειψα και θέλεις να με δεις.
Πονάω πολύ και πάλι φταις εσύ
αυτή η πληγή μου πως θα γιατρευτεί.

Απόψε που θα φύγω εσύ θα φταις
γιατί ότι έκανες δεν σκέφτηκες
και γκρέμισες μέσα σε μία στιγμή
όσα χτίσαμε σε μία ζωή.