Δεν μπορώ να το πιστέψω,
πως πια δεν είσαι εδώ, δεν θα σε ξαναδώ,
θέλω σαν παιδί να τρέξω
στους δρόμους μήπως και σε βρω.

Να γίνεις νύχτα και βροχή, στο διψασμένο μου κορμί
το τρυφερό σου άγγιγμα ξανά να αισθανθώ.
Να με τυλίξεις σαν φωτιά, ξέρεις πως πέρασα πολλά
μα πριν με πάρεις αγκαλιά δεν θα παραδοθώ.

Να έρθεις ξανά, μια ακόμα φορά,
στα τόσα τα λάθη σου να βάλω φωτιά.
Δεν είναι αργά, να έρθεις ξανά,
δεν κλείνει για σένα η δική μου καρδιά.
Όμως εσύ δεν απαντάς,
κι αλλού το βλέμμα σου γυρνάς,
πες μου γιατί σταμάτησες να με αγαπάς.

Είχα πει θα σε πληγώσω,
τη δύναμη θα βρω να σε εκδικηθώ,
μα έλα που μου λείπεις τόσο
και πιο πολύ σε αγαπώ.

Ποτέ μου δεν φαντάστηκα, πως σαν παιδί γελάστηκα
και την καρδιά που σου έδωσα, πως δεν θα λυπηθείς.
Παντού με γέμισες πληγές, μα ακόμα δεν κατάλαβες
την τόση την αγάπη μου, αλλού δεν θα την βρεις.

Να έρθεις ξανά, μια ακόμα φορά,
στα τόσα τα λάθη σου να βάλω φωτιά.
Δεν είναι αργά, να έρθεις ξανά,
δεν κλείνει για σένα η δική μου καρδιά.
Όμως εσύ δεν απαντάς,
κι αλλού το βλέμμα σου γυρνάς,
πες μου γιατί δε μ’ αγαπάς.