Θεόρατη η νύχτα ήταν ανάμεσα στα χέρια της
φορτωνόταν άστρα στη ράχη της
τα τάιζε από τα σωθικά της
και ήταν τόσο ισχνή που με δυσκολία φαινόταν
καθώς ξεφόρτωνε άλογα και τα έριχνε στο θόλο

έπλαθε τα πεφταστέρια

πασπάλιζε με φως βγαλμένο από μέσα της
τώρα που θα σπάσει μέσα στις επιφάνειες
θα χωριστούν η σελήνη από το δέρμα της
θα γίνουν μαζί
η κλεψιά της πτώσης