Μια βραδιά αν δεν σε ιδώ
δεν κρατιέμαι, δεν βαστώ,
απ’ τα ρούχα μου πετιέμαι
κι έρχομαι για να σε βρω.

Με ‘φαγαν για σένα οι δρόμοι
ξημερώματα κι αυγές,
τώρα που είμαι του χεριού σου
κάνε με πια ότι θες.

Νου δεν έχω για δουλειά
μου τον πήραν τα φιλιά,
που μου δίνεις κάθε βράδυ
σαν σε παίρνω αγκαλιά.

Με ‘φαγαν για σένα οι δρόμοι
ξημερώματα κι αυγές,
τώρα που είμαι του χεριού σου
κάνε με πια ότι θες.