Θα θελα να ήμουνα ένας σκύλος ένας τόσο δα μικρός
Να ήμουν ο πιο πιστός σου φίλος
Κι απ’ τους ανθρώπους πιο καλός
Μέσ’ την αυλή σου όλη μέρα,
Όπου έχει ήλιο να ξαπλώνω
Να ζητιανεύω μ’ ένα βλέμμα
Για μια αγκαλιά σου όταν κρυώνω

Απ’ την δουλειά σου όταν γυρίζεις
να περιμένω μπρος την πόρτα
και να σου φέρνω το λουρί μου
μήπως γυρέψω καμιά βόλτα

Κι όταν με διώχνεις εγώ να έρχομαι κοντά σου
Κι όταν λες πως δε με θέλεις
Να σου κουνάω την ουρά μου
Κι όταν με διώχνεις εγώ να έρχομαι κοντά σου
Να κατεβάζω τα αυτιά μου
Μήπως ραγίσω την καρδιά σου

Θα θελα να ήμουνα ένας γάτος αρχοντικός και μαλλιαρός
Να νοιάζομαι μόνο για μένα
Κι απ τους ανθρώπους πιο κακός
Το ψάρι σου να τριγυρίζω και το χαλί σου να βρωμίζω
Να είναι όλα μέλι γάλα, όταν σε ρίχνω απ την σκάλα
Να ναι το σπίτι άνω κάτω απ’ την δουλειά σου όταν γυρίζεις
Να ναι σκισμένες οι κουρτίνες κι εγώ να χαίρομαι που βρίζεις

Κι όταν με διώχνεις εγώ να φεύγω μακριά σου
Και στους δρόμους σαν με ψάχνεις εγώ να γλείφω την ουρά μου
Κι όταν με διώχνεις απλά να φεύγω μακριά σου
Να με θυμάσαι να δακρύζεις
Να με θες ξανά
Κι όταν με διώχνεις εγώ να φεύγω μακριά σου
Και στους δρόμους σαν με ψάχνεις εγώ να γλείφω την ουρά μου
Κι όταν με διώχνεις απλά να φεύγω μακριά σου
Να με θυμάσαι να δακρύζεις
Να με θες ξανά κοντά σου