Σουρωμένος κάθε βράδυ
από 'δω η από 'κει
μες στης νύχτας το σκοτάδι
πέφτω σαν μικρό παιδί.

Χάνω τα βήματά μου
από την σούρα μου
για το κατάντημά μου
κλαίει η καρδούλα μου.

Μια γυναίκα το 'χει κρίμα
για το χάλι μου αυτό
μ' έχει αφήσει για έναν άλλον
και το ρίχνω στο πιοτό.

Χάνω τα βήματά μου
από την σούρα μου
για το κατάντημά μου
κλαίει η καρδούλα μου.

Σουρωμένος πάλι απόψε
να ξεχάσω προσπαθώ
το ‘να πίνω πάνω στ' άλλο
και στο τέλος πια μεθώ.

Χάνω τα βήματά μου
από την σούρα μου
για το κατάντημά μου
κλαίει η καρδούλα μου.