Σαν τα νερά του ποταμού
που δεν ανηφορίζουνε
έτσι κι εμάς τα νιάτα μας
φεύγουν και δεν γυρίζουνε.

Όπου υπάρχει ανατολή
υπάρχει και η δύση
κι ότι πεθαίνει δεν μπορεί
κανείς να τ’ αναστήσει.

Όταν γκριζάρουν τα μαλλιά
κι αρχίζουν και ασπρίζουνε
άνθρωπε πάρτο απόφαση
πως δεν ξαναμαυρίζουνε.

Όπου υπάρχει ανατολή
υπάρχει και η δύση
κι ότι πεθαίνει δεν μπορεί
κανείς να τ’ αναστήσει.