Κοντά σου γνώρισα καημούς
και τόσα χτυποκάρδια
πολλές φορές ξενύχτησα
για σένανε τα βράδια.

Μα τώρα που κατάλαβα
ποια είσαι και σε ξέρω
ποτέ μου δεν σε σκέπτομαι
και πια δεν υποφέρω.

Πόσους δεν γέλασες,
πόσους δεν κέρασες με φαρμάκια χείλια
κι αν σ’ ερωτεύτηκα
τώρα γιατρεύτηκα, δεν με τρώει η ζήλια.

Τώρα που δεν με κυβερνάς
κι είμαι από σένα ξένος,
είμαι ένας άλλος άνθρωπος
και ξαναγεννημένος.

Με βλέπουνε οι φίλοι μου
κι όλοι με χαιρετάνε
κι όταν ακούν πως σ’ έδιωξα
στα χέρια με κρατάνε.

Πόσους δεν γέλασες,
πόσους δεν κέρασες με φαρμάκια χείλια
κι αν σ’ ερωτεύτηκα
τώρα γιατρεύτηκα, δεν με τρώει η ζήλια.