Δοξάζω το θεό και λέω
"Σ’ ευχαριστώ που ζω ακόμα".
Κρύβω το δάκρυ μου όταν κλαίω
και πέφτω μπρούμυτα στο χώμα.

Κακό δεν κάνω σε κανέναν
και βοηθάω τους φτωχούς,
μα εξαπατώ κι αυτούς κι εμένα
γιατί έχει η γη πολλούς κακούς.

Και λέω "Σε τι κόσμο βρέθηκα!
Δεν τον αντέχω πια, βαρέθηκα."
Δεν τον αντέχω πια, βαρέθηκα.
Αχ, θεέ μου, σε τι κόσμο βρέθηκα!

Δοξάζω το θεό και λέω
"με τι καρδιά να πολεμάω;"
Καράβι χάρτινο και πλέω
στα κύματα και τα νικάω.

Βρισιά δεν έχω ξεστομίσει,
δεν έχω δείρει ορφανό,
κι ο κόσμος πάει να με πατήσει
και με πατάει κι εγώ πονώ.

Και λέω "Σε τι κόσμο βρέθηκα!
Δεν τον αντέχω πια, βαρέθηκα."
Δεν τον αντέχω πια, βαρέθηκα.
Αχ, θεέ μου, σε τι κόσμο βρέθηκα!