Χαλάλι να’ ναι οι στεναγμοί κι οι πόνοι σου, κερά μου,
γιατί κρατούνε αζωντανή στο μπέτη την καρδιά μου.

Πάντα ανθισμένα τση καρδιάς και του μυαλού τα μέρη
γιατί δροσοποτίζουνται από το δικό σου χέρι.