Ζω σ' ένα δέντρο
που βυζαίνει μύθους και θεούς
το πληγώνω
φτύνει τον καρπό
το καίω
ξεστομίζει πλημμύρες
Κορμί με κουφάλες κι εγκαύματα
και λιγοστά κλαδιά
σηκωμένα σε ικεσία
μια νύχτα
υπακούοντας στη δαρβινική οικονομία της ζωής
θα πάρει τις αρχαιοελληνικές του ρίζες
και θα φύγει