Στο μικρό κι απάνεμο λιμάνι
βάρκες που τις άραξε ο καιρός,
πάω κι εγώ ν’ αράξω μάνι μάνι
στης ζωής τις μπόρες ναυαγός.

Ταξίδι άλλο στη ζωή
δεν έχει πια για μένα,
πώς να βγω σ’ ανοιχτό γιαλό
με τ’ άλμπουρα σπασμένα.

Σιγανό φυσάει το μαϊστράλι
παίζει με τ’ ακύμαντα νερά,
πως ν’ ανοίξω τα πανιά και πάλι
και της νιότης να βρω τη χαρά.

Ταξίδι άλλο στη ζωή
δεν έχει πια για μένα,
πώς να βγω σ’ ανοιχτό γιαλό
με τ’ άλμπουρα σπασμένα.