Η παρτιτούρα άηχη του Radnich
στη δέσμη του φωτός πάνω
στο πιάνο -που το φωτιστικό
για το σκοτάδι ανήξερο
μέσα του πως βρίσκομαι-
εσωτερική άναστρη νύχτα·

των πλήκτρων παγωμένο το
χαμόγελο τέλειας οδοντοστοιχίας
μιας μελωδίας χαρωπής
έκφραση να `παιρνε
και να χαμογελούσε -ένα νυχτερινό Σοπέν
αστράφτοντας αστέρια