Ας πιούμε
στα μακρόσυρτα απογεύματα του Ντε Κίρικο.

Στους βόλους των παιδιών που μπλέκονται στα πόδια μας
καθώς ξεμακραίνουν λευκά και μαύρα πανιά
νοθεύοντας το απέραντο γαλάζιο.

Στην ουρά της γάτας και στο κουβάρι που διασκεδάζει την πλήξη της.
Στο ειδύλλιο που δεν εκτυλίσσεται στην πόρτα μου.

Σε κάθε περίπτωση ας πιούμε
στη σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων.