Σε είδα απ τ ανοιχτό παράθυρο να κλαις
κλωνάρι σε τελάρο μιας στενής ανάμνησης
σε μάζεψα στης σύναξης την αγορά
στην άκρη μιας κλωστής μαγιάτικης
σου έγνεψα δειλά – συναίνεσες στο κάλεσμα
είχε μια γλύκα το φιλί
μια ζέση η παλάμη

Ω μετουσίωση α απόχρωση μαβιά

Να `σαι, μπροστά στα μάτια μου
ίδια μου η εικόνα
ρονιά στις παρειές μιας οπτασίας
πιόμα μια νύχτας μακρινής
παιάνας για λεπτές χορδές ευαισθησίας
ύφαλος σε νερά μιας εποχής γλαυκής
που περιμένεις…