Την ώρα που ενδύεσαι
το ιερό σου σχήμα
κι αριστερόστροφα
κυκλώνεις το βωμό
ζυγίζοντας τα χέρια
πότε σε αιώρηση αετός
και πότε Εσταυρωμένος
σ’ αναγνωρίζω, άντρα.
Δρεπανωτά το σώμα σου
την ήττα όταν θερίζει
σε πίνω απ’ τον ιδρώτα
κι απ’ του γονάτου, σ’ αγαπώ,
το σπάσιμο,
μετρώντας
εννιά φορές το μπόι σου
κι εννιά φορές την πτώση.

Απ’ όλα μου τα ονόματα
χόρεψε
το Ευδοκία.