Είναι κάτι ώρες που σ’ αισθάνομαι σαν ξένο.
"Φεύγω" σου φωνάζω κι όμως μέσα μου πεθαίνω.

Είναι κάτι ώρες που σου λέω "άλλο δεν αντέχω".
Κάνω για να φύγω και νομίζω στο κενό σου πέφτω.

Είναι κάτι ώρες που γινόμαστε κομμάτια
κι ύστερ’ από λίγο ξανακοιταζόμαστε στα μάτια.

Είμαστε δεμένοι, ερωτευμένοι,
δεν μπορούμε χώρια ούτε στα λόγια.
Είμαστε δεμένοι, ερωτευμένοι,
πώς να πούμε "τέρμα", είμαστε ένα.

Είναι κάτι βράδια που δε θέλω να σ’ αγγίζω.
Πάω να σ’ αποφύγω κι όμως πλάι σου γυρίζω.

Είναι κάτι βράδια που θυμώνω και γυρνώ την πλάτη.
Πάω να σου φωνάξω "δεν σε θέλω" και σε λέω "αγάπη".

Είναι κάτι βράδια που γινόμαστε κομμάτια
κι ύστερ’ από λίγο ξανακοιταζόμαστε στα μάτια.

Είμαστε δεμένοι, ερωτευμένοι,
δεν μπορούμε χώρια ούτε στα λόγια.
Είμαστε δεμένοι, ερωτευμένοι,
πώς να πούμε "τέρμα", είμαστε ένα.